31 Αυγούστου 2023

Πώς ζούσαμε στην εποχή των 90’s;

Τεχνολογία

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα 90’s... Μία δεκαετία πολύ διαφορετική και σίγουρα πιο απλή από αυτή που βιώνουμε σήμερα. Η δεκαετία που ακούγαμε ραδιόφωνο και γράφαμε κασέτες, μάθαμε το discman, πηγαίναμε σε συναυλίες, βλέπαμε στο video – μετά από πολύ καιρό- ταινίες που έβγαιναν στον κινηματογράφο, φορούσαμε μποτάκια “Ellesse” ή “Timberland”, τα κλασικά μαύρα ή χακί “fly” μπουφάν με την πορτοκαλί επένδυση από την μέσα πλευρά και κάναμε παρέες και συζητήσεις μόνο με... φυσική παρουσία.

Η δεκαετία των 90’s είναι μία μοναδική δεκαετία γιατί είναι η τελευταία στο είδος της. Από εκεί και πέρα ακολούθησε η “ισοπεδωτική”, με τη θετική και αρνητική έννοια ταυτόχρονα, επέλαση που έφερε στη ζωή μας η χρήση του διαδικτύου και των social media. Εκείνη την περίοδο το κινητό δεν ήταν προέκταση του χεριού μας και οι λέξεις viral, influencers και e-banking ήταν άγνωστες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν κάποιος ζούσε σήμερα με τις συνήθειες εκείνης της εποχής, θα έκανε αναμφίβολα... εντύπωση.

Ας κάνουμε λοιπόν μία αναδρομή σε μία αγαπημένη εποχή για να σκεφτούμε πως θα ήταν αν γυρνούσαμε ξαφνικά πίσω το χρόνο και έπρεπε να ζήσουμε με την κουλτούρα και την τεχνολογία εκείνης της περιόδου:

Πώς θα ακούγαμε μουσική;

Θα φυσούσαμε τις κασέτες του ραδιοφώνου και θα είχαμε “Walkman”. Μπαίνοντας στο διαδίκτυο, όσοι τυχεροί είχαμε αυτή τη δυνατότητα, θα ακούγαμε αυτό τον χαρακτηριστικό ήχο της κλήσης που έκανε το modem, που πραγματικά δεν θα λησμονήσουμε ποτέ…Θα χρησιμοποιούσαμε φωτογραφικές μηχανές που έπρεπε να βάλουμε φιλμ, διαφορετικά η φωτογραφία δεν θα έβγαινε. Τέλος, βασικός τρόπος επικοινωνίας ήταν το κλασικό τηλέφωνο, για αυτό και όταν βγαίναμε έξω είχαμε τηλεκάρτα.

Τι ταινίες θα βλέπαμε;

Σίγουρα δεν θα είχαμε πρόσβαση στις τεράστιες κινηματογραφικές βάσεις δεδομένων που έχουμε σήμερα μέσα από το “Netflix”, το “Disney Plus” κ.ο.κ., αλλά θα πηγαίναμε να προμηθευτούμε ταινίες στο video club της γειτονιάς μας. Σίγουρα όσοι ζήσαμε στα 90’s ως έφηβοι θυμόμαστε ακόμα τον κωδικό που είχαμε στο τοπικόvideo club. Οι ταινίες ήταν ιεροτελεστία, με ποπκόρν και παρέα. Έργα που άφησαν εποχή είναι τα: “Matrix”, “Dirty Dancing”, “Pulp Fiction”, τα “Καλά Παιδιά”, “Trainspotting”, “Τιτανικός” & “Seven”. Σειρές με μεγάλη δημοφιλία ήταν οι “Απαράδεκτοι”, “οι Μεν και οι Δεν”, “Oι Τρεις Χάριτες” αλλά και το “Χτυποκάρδια στο Beverly Hills”.

Τι θα φορούσαμε;

H μόδα ήταν για τους νέους αρκετά εκκεντρική με έντονα χρώματα. Ποιος δεν θυμάται τα μπουφάν “Everlast” σε μπλε με μπορντό ή λαδί με κίτρινο αποχρώσεις που στο σχολείο φορούσαν 8 στους 10 μαθητές. Σημαντική θέση στην γκαρνταρόμπα των νέων είχαν βέβαια και οι σαλοπέτες με τα μποτάκια.

Τα σνακ της εποχής

Ήταν η “Κουκουρούκου” και το κρουασάν σοκολάτας, ενώ αγαπημένες καραμέλες παιδιών και εφήβων ήταν οι “Tic Tac”. Τα παιδιά θα έπαιζαν ακόμα σε αλάνες, καθώς σχεδόν σε κάθε στενό υπήρχε ακόμη ένα άχτιστο οικόπεδο ενώ τα Σαββατοκύριακα έβλεπαν “Κάντι-Κάντι”, “Αστυνόμο Σαΐνη”, “Γούντι Ο Τρυποκάρυδος”, “Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος”, “Ροζ Πάνθηρας”, “Transformers”, “Sport Billy”, “Ten-Ten”, “ThunderCats” κ.α.

Οι διακοπές ήταν πιο ρομαντικές και ανατρεπτικές

Κλείναμε τα δωμάτια μόνο από το τηλέφωνο ή και επί τόπου στο νησί. Επίσης βρίσκαμε τις τοποθεσίες με χάρτες και ταξιδιωτικούς οδηγούς άντε και ρωτώντας, όχι μέσω GPS. Έπρεπε να πάμε πιο πριν στο καράβι για να βρούμε και να αγοράσουμε εισιτήριο και μπορούσαμε να απαθανατίσουμε τις στιγμές των διακοπών με φωτογραφικές κάμερες μίας χρήσεως. Τα βράδια του καλοκαιριού οι παραλίες γέμιζαν από παρέες με ραδιόφωνα και κιθάρες.

Το πιο σημαντικό από όλα;

Δεν θα περνάγαμε τόσο χρόνο στο κινητό τηλέφωνο και δεν θα είχαμε τις έξυπνες συσκευές που έχουμε σήμερα και σίγουρα και όλες τις δυνατότητες που μας προσφέρουν. Θα είχαμε όμως τα πρώτα αθάνατα κινητά: το “Ericsson” που άνοιγε με πορτάκι και το Nokia, στο οποίο γνωρίσαμε το παιχνίδι κόλλημα της εποχής…το φιδάκι.

Κάθε δεκαετία έχει τη δική της ομορφιά και αφήνει το δικό της ιδιαίτερο αποτύπωμα. Το σημαντικό είναι να μπορούμε να τη ζούμε επιλέγοντας να κρατήσουμε τα θετικά της στοιχεία. Και αν κάτι από τα 90’s το νοσταλγούμε, ίσως με κάποιο τρόπο να μπορούμε να το προσαρμόσουμε στη δεκαετία του σήμερα.