Όταν οι φοβίες ελέγχουν τη ζωή μας, τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ δύσκολα. Ένας από τους πιο συχνούς φόβους που κατακλύζουν τη σκέψη των ανθρώπων, είναι το άγχος για το τι μπορεί να τους συμβεί, σε έναν μικρό χώρο. Τα άτομα που έχουν κλειστοφοβία κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν περιορισμένους χώρους, όπως ανελκυστήρες, σήραγγες, τρένα και δημόσιες τουαλέτες. Ένας κλειστοφοβικός μπορεί να βιώνει διαφορετικά επίπεδα άγχους ή ακόμα και κρίσεις πανικού. Το σίγουρο είναι ότι αφενός έρχεται συχνά σε δύσκολη θέση και αφετέρου πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται αυτό που του συμβαίνει.
Πολλές διαφορετικές συνθήκες ή συναισθήματα μπορούν να πυροδοτήσουν μία κλειστοφοβική κρίση, ακόμη και η σκέψη για ορισμένες καταστάσεις, χωρίς το άτομο να εκτεθεί σε αυτές. Το άτομο που βρίσκεται σε αυτό το ψυχικό status, ξαφνικά διακατέχεται από το φόβο ότι το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται στενεύει και αυτό του δημιουργεί άγχος ή ακόμα και αίσθηση ασφυξίας. Διακατέχεται από το φόβο ότι θα του συμβεί κάτι σοβαρό ή ότι θα πεθάνει και το άγχος του συχνά σωματοποιείται και εκφράζεται με εφίδρωση, ρίγη, εξάψεις, δύσπνοια, αίσθηση πνιγμού, ταχυκαρδία, πόνο ή σφίξιμο στο στήθος, πονοκέφαλο και ζάλη, αίσθημα λιποθυμίας, μούδιασμα, ξηροστομία, βούισμα στα αυτιά, αίσθημα σύγχυσης και αποπροσανατολισμό.
Η κλειστοφοβία προκαλείται συχνά από ένα τραυματικό γεγονός που βιώνεται κατά την πρώιμη παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, οι ενήλικες μπορεί να αναπτύξουν κλειστοφοβία εάν, ως παιδιά παγιδεύτηκαν ή κρατήθηκαν σε περιορισμένο χώρο, υπέστησαν εκφοβισμό ή κακοποίηση ή είχαν έναν γονέα με κλειστοφοβία. Ένα παιδί που μεγαλώνει με έναν γονέα που έχει κλειστοφοβία, μπορεί να αναπτύξει από μόνο του κλειστοφοβικές τάσεις, συνδέοντας τους περιορισμένους χώρους με το άγχος του γονέα του και νιώθοντας αβοήθητο να παρηγορήσει το άτομο που αγαπάει.
Οι συνήθεις χώροι που προκαλούν κρίσεις κλειστοφοβίας είναι:
- ανελκυστήρες
- σήραγγες
- σιδηροδρομικά τρένα
- περιστρεφόμενες πόρτες
- δημόσιες τουαλέτες
- αυτοκίνητα με κεντρικό κλείδωμα
- πλυντήρια αυτοκινήτων
- αποδυτήρια καταστημάτων
- δωμάτια ξενοδοχείου με σφραγισμένα παράθυρα
- αεροπλάνα
Η κλειστοφοβία μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς και να θεραπευτεί με τη σταδιακή έκθεση στην κατάσταση που προκαλεί το φόβο. Αυτό είναι γνωστό ως θεραπεία απευαισθητοποίησης ή αυτοέκθεσης. Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) είναι συχνά πολύ αποτελεσματική για άτομα με φοβίες. Η CBT είναι μια θεραπεία ομιλίας που διερευνά τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά και αναπτύσσει πρακτικούς τρόπους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοβίας.
