Τα βότανα της ελληνικής υπαίθρου, με τη θεραπευτική τους δράση, έχουν χαρακτηριστεί ουκ ολίγες φορές το «φαρμακείο των σπιτιών» για διάφορες ήπιες και καθημερινές παθήσεις. Κρυολογήματα, πονοκέφαλοι και δερματικά προβλήματα αντιμετωπίζονταν και αντιμετωπίζονται μέχρι και σήμερα με τις θαυματουργές ουσίες αυτών των βοτάνων που πλέον οι φαρμακοβιομηχανίες χρησιμοποιούν σε πολλά σκευάσματά τους ως βάση πολλών φαρμάκων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο φλοιός της ιτιάς που ο Ιπποκράτης συνιστούσε ως ίαμα κατά του πυρετού και των πόνων και που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως η βάση της σημερινής ασπιρίνης (ακετυλοσαλικυλικό οξύ).
Τα σημαντικότερα βότανα της Ελληνικής Υπαίθρου:

Φασκόμηλο
Τα φύλλα του φασκόμηλου χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς κατά του κρυολογήματος και του βήχα, καθώς έχει αποδεδειγμένα αντιμικροβιακές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Τo συναντάμε κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Βαλεριάνα
Η ρίζα του φυτού της βαλεριάνας περιέχει σάκχαρα, άμυλο, ρητίνες, αιθέρια έλαια, οργανικά οξέα, αζωτούχες ενώσεις, βαλεριανικό οξύ και πτητικά έλαια, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά του άγχους, της αϋπνίας και της υπερέντασης. Η βαλεριάνα «ανθίζει» σε υγρά, γόνιμα και ηλιόλουστα εδάφη, κυρίως την περίοδο από τον Μάιο έως τον Αύγουστο.

Χαμομήλι
Το χαμομήλι έχει καταπραϋντικές και αντισηπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται τόσο σε στομαχικές διαταραχές, όσο και στο κοινό κρυολόγημα. Επίσης χρησιμοποιείται εξωτερικά για πλύσεις ή με μορφή κομπρέσας. Μοιάζει με μαργαρίτα, έχει ένα ευχάριστο άρωμα και ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Αγριάδα
Η ρίζα και τα φύλλα της αγριάδας έχουν θεραπευτικές ιδιότητες για πέτρες και άμμο στα νεφρά, πέτρες στη χολή, και λόγω της διουρητικής τους ικανότητας βοηθάνε στην κυτταρίτιδα και στην αποτοξίνωση. Επίσης, ως αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό βοηθάει και στις ουρικές λοιμώξεις, καθώς και στον προστάτη. Ιδιαίτερα ευεργετικό είναι και στη μείωση της χοληστερίνης και της υπέρτασης. Η αγριάδα θεωρείται ζιζάνιο και φυτρώνει σε πολλά εδάφη στην Ελλάδα, από παραθαλάσσιες μέχρι και ορεινές περιοχές.

Ταραξάκο
Η ρίζα, το άνθος και τα φύλλα του φυτού ταραξάκο, γνωστό και ως πικραλίδα ή αγριοράδικο, έχει θεραπευτικές ιδιότητες και βοηθά στην αποτοξίνωση. Βελτιώνει δερματικά, καθώς και ηπατικά προβλήματα. Λόγω της διουρητικής του δράσης είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος ή υποφέρουν από κατακράτηση υγρών. Επίσης είναι χωνευτικό, χολαγωγό και ορεξιογόνο. Φυτρώνει τόσο σε ορεινές περιοχές, όσο και σε κάμπους και έχει ένα κίτρινο άνθος.

Μαντζουράνα
Από τα φύλλα του φυτού της μαντζουράνας, η οποία είναι συγγενικό φυτό με τη ρίγανη, παράγεται αιθέριο έλαιο που φαίνεται να έχει αντισπασμωδικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Επίσης, κάποιοι ακόμα το χρησιμοποιούν ως κατευναστικό σε στομαχικές διαταραχές και ως βοήθημα για την πέψη.

Δυόσμος
Ο δυόσμος είναι ένα είδος μέντας το οποίο χρησιμοποιείται ως αρωματικό στη μαγειρική, αλλά παρουσιάζει και κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες, κυρίως ως αντισπασμωδικό, χολαγωγό και χωνευτικό, αλλά βοηθάει και κατά του κρυολογήματος. Επίσης, το αιθέριο έλαιο του δυόσμου χρησιμοποιείται και εξωτερικά σε μυαλγίες και νευραλγίες.

Βότανα για μαγειρική
Εκτός από τις θεραπευτικές δράσης των βοτάνων υπάρχουν και πολλά βότανα, τα οποία μπορούμε καθημερινά να τα χρησιμοποιήσουμε στο φαγητό μας. Με τη λεβάντα μπορούμε να αρωματίσουμε τα πιάτα μας. Με το δεντρολίβανο μαρινάρουμε κρέας και ψάρι, με την αρμπαρόριζα φτιάχνουμε γλυκά του κουταλιού και με τον βασιλικό (μικρόφυλλο ή πλατύφυλλο) απογειώνουμε σάλτσες και σαλάτες. Βότανα τα οποία μπορούμε να έχουμε στον κήπο μας και στο μπαλκόνι μας δίνοντας ιδιαίτερη φρεσκάδα στις συνταγές μας.